تمام دنــیــایــم ......
پر از خالیست ....
و این را میدانم ....
که هرگز پر نمیشود ...
و نیز ...
حواسم هست ...
چون من تغییر نکرده ام ...
این آدمهای اطرافم هستند که ....
مـ ـ ـ ـ ـ ـــدام
در حال عوض کردن ...
گفتگوهایشان ... چهره هایشان ... و حتی ...
دنـــیــایـــشــان هستند ...
و من در همان نقطه ی شروع ...
ثابت و نظاره گر همه ی این
اتفاقات هستم .........
و هیچ نمیگویم
................................................................................................................... |
روز بخير كاربر مهمان! 
تبادل
لینک هوشمند
